Bij Psalm 91:6
Jaren geleden liep ik met een depressie rond. De dagen waren lang en zwaar. In de ochtend was het vaak nog wel draaglijk. Er was toch weer een nieuwe dag aangebroken, er was een huisdier dat aandacht nodig had, koffie, een dagboek. De avonden waren ook te doen. Het donker kwam als een verlossing. Weer een dag voorbij. Ik hoefde niets meer. De duisternis was een beschermende deken om me heen.
De middagen waren afschuwelijk. De opluchting van de ochtend was weggeëbd, de avond liet nog lang op zich wachten. In de middag was ik het meest kwetsbaar voor de stemmen in mijn hoofd, voor donkere gedachten, voor het verlangen naar de dood. Ik was een makkelijke prooi voor alles wat maar invloed op mij wilde uitoefenen.
Ik las in die tijd een journalistiek boek over depressies van een ervaringsdeskundige. De titel luidt ‘Demonen van de middag’. Ik begreep die titel maar al te goed. Maar wat ik me destijds niet realiseerde, maar na de kerkdienst op de eerste zondag in de veertigdagentijd wel, is dat de titel een psalmcitaat is. ‘Je zult niet vrezen voor het schrikbeeld in de nacht, voor een pijl die vliegt overdag, voor de pest die rondgaat in het donker, voor de demon die verwoest in de middag.’
In ons leven met God is het ook afwisselend ochtend, middag en avond. Er zijn perioden van nieuw leven, van een nieuw begin. Je bent opgestaan, wakker geworden, je ogen zijn opengegaan. Je voelt je levendig en je bruist van de energie. Het is alsof je verliefd bent. Niets of niemand houdt je tegen. Maar die energie van de ochtend neemt af en maakt plaats voor de energie van de middag. De momenten dat je kwetsbaar bent. Waarop je verstand zich ertegenaan gaat bemoeien. Waarop je je gaat afvragen of je het wel zo goed gezien hebt, of dat nieuwe begin wel echt is, of je je niet op een dwaalspoor begeeft, of je niet terug moet naar daar waar je vandaan kwam – lekker veilig en bekend en vertrouwd en je wist daar tenminste dat je goed zat. Het is een periode van aanvechting, van beproeving. ‘Als jij de Zoon van God bent, verander deze stenen dan in brood.’
Wellicht gebruik je deze periode voor Pasen, de vastentijd of veertigdagentijd, om te vasten. Om bewust ergens van af te zien. We bevinden ons nu halverwege – het is de middag van de veertigdagentijd. Merk op bij jezelf of de stemmen van de demonen van de middag ook in jouw hoofd klinken. Of de vraag opkomt wat je eigenlijk aan het doen bent, wat je ermee wil bereiken. Of het allemaal wel zin heeft. Dit is de periode van aanvechting en beproeving. Ook dat hoort bij deze tijd. Neem de stem waar en ga verder op je weg. Laat je niet afleiden.