Bij Psalm 139:14
In mijn dagelijkse meditatieroutine heeft het geen plek, maar als ik met een groep mediteer, gebruik ik het vrijwel altijd: loopmeditatie. Heel bewust contact maken met de grond, met de aarde. Je voet langzaam afwikkelen. Stappen zetten op het ritme van je ademhaling. Het helpt me om me helemaal en volledig gedragen te laten voelen. Op alle niveaus van mijn bestaan.
Gek is dat eigenlijk. Ik wéét het, diep van binnen – dat ik gedragen word. Maar ik ben me er maar zo weinig van bewust. Ik maak er zo weinig contact mee, met die dragende kracht onder mijn leven. Ik leef er zo weinig vanúit. Ik heb het blijkbaar nodig om dat af en toe lichamelijk te voelen en het mezelf te horen zeggen (‘Ik word gedragen’) om me dat weten bewust te maken.
‘Mijn ziel weet het zeer wel’, schrijft de psalmdichter. Zijn woorden helpen me om te zien wat hier speelt. Er ligt een heleboel kennis, nou ja: wéten, opgeslagen in mijn diepte. ‘Ik word gedragen.’ ‘Ik ben geliefd.’ ‘Ik ben vergeven.’ Mijn ziel weet het zeer wel, maar iets verhindert me om dat weten voor waar aan te nemen. Om dat weten te laten doordringen tot alle lagen van mijn bestaan. Om het vanuit mijn ziel te laten opkomen en mijn leven op emotioneel, psychologisch en lichamelijk niveau te laten kleuren. Om zelfs mijn dagelijkse leven erdoor te laten bepalen.
Drempels, weerstand, bedekkingen – je kunt er vele woorden voor gebruiken, voor dat wat jou beperkt in het laten opkomen van dat weten. Maar het beeld is duidelijk: diep in jou draag je een heleboel mee, dat niet verder komt dan die diepte. Tenzij je daar naartoe gaat, onder ogen ziet wat daar leeft en zich roert en de moed kunt opbrengen om van daaruit te leven. Het is een hele onderneming om dat te doen. De langste reis die je in je leven kunt ondernemen is immers de reis naar binnen. En daarna moet je, omgevormd door die kennis, ook de terugreis nog afleggen. Maar dit alles is meer dan de moeite waard, want wat een rijkdom ligt er op de bodem van je bestaan!
Wat zou er nog meer aan ‘weten’ opgeslagen liggen in mijn ziel?